pozytywizmu drugiego
Encyklopedia PWN
nurt pozytywizmu z przełomu XIX i XX w.,
austriacki matematyk i logik.
ruch społ.-polit. mający na celu emancypację i równouprawnienie kobiet.
empirystyczny kierunek filozoficzny XX w., najbardziej wpływowy w okresie międzywojennym, propagujący hasło walki z filozofią tradycyjną, metafizyką, oraz głoszący postulat uprawiania „filozofii naukowej”, pojmowanej jako logiczna analiza języka.
